به گزارش ایبِنا، در گزارش ارزیابی بورس تهران در خصوص «چارچوب حاکم بر معاملات دارندگان اطلاعات نهانی در بورس‌ها» آمده است: اطلاعات ارزشمند را اطلاعاتی می‌دانند که به یک ناشر خاص یا اوراق بهادار منتشر شده توسط یک ناشر خاص مربوط می‌شود.
با این‌حال، در این زمینه تفاوت‌های زیادی در مقررات حوزه‌های قضایی مختلف وجود دارد. برخی از کشورها، اطلاعاتی را اطلاعات نهانی ارزشمند می‌دانند که مربوط به «یک یا چند» ناشر (اوراق بهادار) باشد اما برخی دیگر اختصاص اطلاعات به یک ناشر خاص را شرط بااهمیت بودن اطلاعات نمی‌دانند.
از سویی دیگر، رویکرد گروه دوم فرض می‌کند که اگر اطلاعات مربوط به بیش از یک ناشر (یا اوراق بهادار) باشد (گروهی از ناشران)، حتماً به تک‌تک آن ناشران (تک‌تک اعضای آن گروه) نیز مربوط است. در مقابل، معمولاً حوزه‌های قضایی که اختصاص اطلاعات به یک ناشر خاص را مدنظر قرار می‌دهند، علاوه بر اطلاعات مربوط به تک‌تک ناشران (یا اوراق بهادار)، اطلاعات مربوط به گروه آنها را نیز مورد توجه قرار می‌دهند.
در همین حال، برای مثال در انگلستان، مقررات به طور واضح بیان می‌کنند که «اطلاعات باید به اوراق بهادار خاص یا به ناشران اوراق بهادار خاص مربوط باشند و نه به عموم اوراق بهادار یا عموم ناشران». بنابراین اطلاعاتی که مربوط به عموم ناشران باشد، خارج از تعریف اطلاعات نهانی با اهمیت است.
در ادامه این ارزیابی آمده است که تعاریف اطلاعات نهانی معمولاً مربوط به ناشران یا اوراق بهادار است. در برخی از حوزه‌های قضایی، این تعریف موسساتی که توسط ناشر کنترل می‌شوند یا موسسات کنترل‌کننده‌ی ناشر را نیز دربرمی‌گیرد. این مسئله، تعریف معمول را تغییر نمی‌دهد چراکه اطلاعات موثر بر یک مؤسسه کنترل‌شده یا کنترل‌کننده، تا حدودی بر ناشر هم تاثیر می‌گذارد. در چنین مواردی، بر اساس همان تعریف معمول نیز اطلاعات یادشده به عنوان اطلاعات موثر بر ناشر شناخته می‌شود.
