به گزارش ایبِنا به نقل از آناتولی، میدان گازی فرزاد-ب توسط سه شرکت هندی در سال ۲۰۰۸ در خلیج فارس کشف شد اما ایران پس از عدم پاسخ دهلی نو به اولتیماتوم‌های متعدد صادر شده توسط ایران در طول سال‌ها، تصمیم گرفت از شرکت‌های محلی برای توسعه میدان گازی استفاده کند.
بعد از اولتیماتوم‌های داده شده، احتمالاً آنها مشکلی در از دست دادن پروژه و تبعیت از ایالات متحده نداشتند.
میدان گازی فرزاد-ب توسط سه شرکت هندی در سال ۲۰۰۸ در بلوک دریایی فارسی خلیج فارس کشف شد. تهران و دهلی نو از سال ها قبل در مورد شرایط توسعه این میدان مذاکره کرده‌اند .ایران چندین دعوت نامه برای مذاکره در مورد توسعه پروژه به هند ارسال کرده بود.
هند باید به دعوت ایران پاسخ می‌داد و علاقه خود را به این پروژه به صورت کتبی اعلام می کرد. به نظر می رسد آنها فقط می خواستند زمان بخرند تا ببینند آیا تحریم ها برداشته می شوند.
آژانس آناتولی در ماه جولای گزارش داده بود که هند قرار است پروژه میدان گازی فرزاد-ب را از دست بدهد، زیرا دهلی نو به دلیل تحریم‌های ایالات متحده مدام آن را به تأخیر می‌اندازد.
این گزارش به نقل از مقامات شرکت ملی نفت ایران اعلام کرد که یک شرکت محلی برای توسعه میدان گازی مورد استفاده قرار گرفته است و جایگزین بازوی سرمایه‌گذاری خارجی شرکت نفت و گاز طبیعی(هند) شده است.
ماه گذشته، وزیر نفت ایران بیژن زنگنه تأیید کرد که میدان گازی بدون کنسرسیوم هندی توسعه خواهد یافت.
وی بدون تعیین تاریخ دقیق و طرفین درگیر، به مجلس گفت: قرارداد مرحله اول توسعه فرزاد-ب، به ارزش ۲.۲ میلیارد دلار، در آینده نزدیک امضا خواهد شد. این میدان گازی بسیار بزرگ دارای ۲۱.۷ تریلیون فوت مکعب ذخیره گاز، ۱۲.۸ تریلیون فوت مکعب گاز طبیعی و ۲۱۲ میلیون بشکه میعانات گازی است.
این منبع گفت: ما به آنها امتیازات زیادی ارائه دادیم و مدت زیادی منتظر ماندیم تا آنها به پروژه بپیوندند. اما واضح است که آنها نمی خواهند با دوستانشان در ایالات متحده خصومت کنند.
این منبع گفت: "ما میادین گازی مشترک (در خلیج فارس) را با کشورهای دیگر مانند قطر داریم و آنها سال‌ها است که استخراج می‌کنند.
این منبع بدون اینکه صریحاً بگوید اعلام کرد که در این پروژه در برای هند بسته شده است، وی گفت: دهلی نو این فرصت را از دست داده است زیرا از تحریم های ایالات متحده و عواقب آن ترسیده است. ما با آنها به اولویت برخورد کردیم زیرا آنها این میدان را کشف کرده اند، اما این حق برای ما محفوظ است که اگر آنها تمایلی نداشته باشند بدون آنها پیش برویم.
با وجود سرمایه گذاری اولیه حدود ۱۰۰ میلیون دلار در این میدان، هند به دلیل تحریم های ایالات متحده عقب نشینی کرد. با این حال، این پیمان برای چند سال ادامه داشت.
در سپتامبر ۲۰۱۰، به گفته یک منبع وزارت نفت، طرح توسعه جامع توسط شرکت هندی ارائه شد اما به دلیل تحریم ها کار آغاز نشد.
در سال ۲۰۱۲، ایران اولتیماتوم اول یک ماهه خود را به هند برای انجام کارهای توسعه در این میدان داد.
در سپتامبر ۲۰۱۵، دو ماه پس از توافق هسته ای بین ایران و قدرت های جهانی، هند پیشنهادی ۱۰ میلیارد دلاری برای توسعه میدان گازی ارائه داد. این منبع گفت، اما همه چیز دوباره به دنبال بازگرداندن تحریم های آمریکا علیه ایران در ماه می ۲۰۱۸ توسط دولت دونالد ترامپ از هم پاشید.
در همین زمان، ایران تصمیم به اصلاح طرح توسعه گرفت و ازهند خواست تا پیشنهادی اصلاح شده برای توسعه میدان گازی را ارائه دهد.
در ماه می ۲۰۱۹، زنگنه فاش کرد که ایران از کنسرسیوم هند به سرپرستی او وی ال برای مذاکرات درباره این پروژه، به عنوان اولتیماتوم نهایی دعوت کرده است.
او وی ال هنوز به این دعوت پاسخ نداده است. ما منتظر هستیم واگر آنها نیایند، شرکت های محلی پروژه را تحویل می گیرند.
در ماه آگوست سال ۲۰۱۹، ایران تصمیم گرفته است با یک اپراتور محلی دیگر برای این پروژه ادامه دهد، و این بدان معنی است که طرف هندی پاسخی مثبت نداده است.
در اواخر سال، اعلام شد که قرارداد اجرای طراحی مهندسی میدان گازی را در فاز اول به شرکت ایرانی پتروپارس اعطا شده است.
هنوز مشخص نیست که برای توسعه این میدان با کدام شرکت قرارداد بسته شده است، اما منابع می گویند به احتمال زیاد این یک شرکت ایرانی خواهد بود.
