به گزارش ایبِنا، براساس اعلام مرکز آمار ایران براساس سرشماری سال ١٣٩٥، فاصله میانگین سن در اولین ازدواج مردان نسبت به زنان در کل کشور چهار سال و ٤ ماه بیشتر است که این فاصله نسبت به سال ١٣٥٥ تغییر معنی‌داری نیافته است به طوری که در سال ١٣٩٥ میانگین سن در اولین ازدواج مردان ۲۷ سال و ۴ ماه و زنان ٢٣ سال در کل کشور محاسبه شده است.
این نماگر در سال ١٣٥٥ برای مردان ۲۴ سال و یک ماه و زنان ۱۹ سال و ۷ ماه بوده است؛ به عبارتی در سال ١٣٩٥ نسبت به سال ١٣٥٥ مردان و زنان به طور متوسط، ۳ سال و ۳ ماه دیرتر ازدواج کرده‌اند.
میانگین فاصله سنی مردان شهری در اولین ازدواج، نسبت به مردان روستایی در سال ١٣٥٥، ۲ سال و ۴ ماه بوده که در سال ١٣٩٥، به یک سال و ۳ ماه کاهش یافته است. یعنی در سال ١٣٩٥ میانگین سن مردان شهری در اولین ازدواج، ۲۷ سال و ۸ ماه و میانگین سن مردان روستایی ۲۶ سال و ۵ ماه و در سال ١٣٥٥، میانگین سن در اولین ازدواج مردان شهری ۲۵ سال و یک ماه و روستایی ۲۲ سال و ۷ ماه بوده است.
یعنی در شهر، سن ازدواج مردان ۲ سال و ۷ ماه و در روستا ۳ سال و ۸ ماه اضافه شده است. به عبارتی به سن ازدواج مردان روستایی نسبت به مردان شهری در سال ١٣٩٥، در مقایسه با سال ١٣٥٥، یکسال و یک ماه بیشتر اضافه شده است.
میانگین سنی زنان شهری در اولین ازدواج در سال ١٣٥٥، ۲۰ سال و ۲ ماه و روستایی ۱۹ سال و یک ماه بوده که در سال ١٣٩٥، به ۲۳ سال و ۴ ماه در زنان شهری و ٢٢ سال در زنان روستایی تغییر یافته است. همچنین میانگین سنی در اولین ازدواج زنان شهری در سال ١٣٩٥ نسبت به سال ١٣٥٥، سه سال و ٢ ماه و در روستایی ٢ سال و ۹ ماه اضافه شده است.
