هادی موقعی در گفتگو با خبرنگار ایبِنا، درباره نامگذاری امسال با عنوان «جهش تولید» و مشکلات تولیدکنندگان گفت: درباره مشکلات تولید، اقتصاددانان و کارشناسان سخنان زیادی گفته شده و تحلیل های فراوانی وجود دارد و شاید تکرار مکررات شود اما در یک کلام باید بگویم تولید در ایران با یک مشکل ساختاری روبرو است و آن هم نبود زیرساخت های تولید است.
وی افزود: درباره زیر ساخت های تولید می توان به دسترسی به زیرساخت ها و امکانات فیزیکی، دسترسی به امکانات فن آوری و دانش روز و دسترسی به منابع مالی اشاره کرد. تولیدکنندگان کشور با این سه عنصر ساختاری می توانند در راستای تحقق جهش تولید حرکت کنند و این تجربه کشورهای پیشرفته جهان است.
دبیرکل انجمن ملی لیزینگ ایران درباره اینکه چگونه به این سه عنصر باید برسیم؟ توضیح داد: باید برای جهش تولید یک برنامه استراتژی نوشت. این برنامه یک مرزبندی میان برنامه های موافق با جهش تولید و خلاف جهش تولید را مشخص می کند. همه عناصر و نهادهای دخیل باید این مرزبندی را رعایت کنند و باید بدانیم چه عناصر و عواملی در راستای جهش تولید قرار دارند. به عنوان مثال وزارتخانه های صمت و شهرسازی باید استراتژی تامین زیرساخت های فیزیکی تولید را بر عهده بگیرند و تولید کننده باید در محل کار خود حضور داشته باشد نه در صف کارهای اداری و بوروکراسی و مدیران و کارکنان نهادها و سازمان ها نیز مسئول ارائه خدمت به تولید کنندگان باشند.
به گفته موقعی، باید دانش روز جهانی و تکنولوژی را به خدمت تولید در کشور درآوریم. پس فرار مغزها ونبود تحصیل کردگان ما را از دانش جهانی دور می کند. منابع مالی باید به راحتی در اختیار تولید قرار گیرند که برای این کار باید بازدهی وجود داشته باشد تا منابع مالی توجیه پذیری ورود به تولید را داشته باشند.
وی با تاکید بر اینکه بازدهی از فروش بالا و افزایش صرفه اقتصادی به دست می آید، افزود: فروش چگونه بالا می رود؟ آیا شرکت های ایرانی می توانند مثل فولکس واگن آلمان فروش را بالا ببرند؟ آیا کیفیت تولید به حدی است که مطلقا از کالای خارجی استفاده نکنیم؟
دبیرکل انجمن ملی لیزینگ ایران، در ادامه در واکنش به اینکه با توجه به شرایط اقتصادی فعلی، تامین مالی از جمله مشکلات مهم تولید در کشور است، چه اقداماتی می‌تواند در این زمینه راهگشا باشد، توضیح داد: جهش تولید در کشورهای دیگر جهان اتفاقی نبوده و بلکه حاصل یک سلسله اقدامات کارساز و مؤثر است. یکی از این اقدامات طراحی ساختار نظام مالی یک کشور است. همان طور که همه چیز در دنیای امروز عوض شده است.
وی ادامه داد: این موضوع در نظام های مالی نیز حاکم است و این نظام ها نیز عوض شده اند. نظام های مالی در دنیای امروز یک ماموریت دارند و آن تحریک تقاضا و تولید است. این دومنجر به افزایش رفاه شده و افزایش رفاه منجر به تحریک تقاضا می شود و در نتیجه باز هم تحریک تولید و باز هم افزایش رفاه و به همین ترتیب.
موقعی با تاکید بر اینکه برای این ماموریت نظام های مالی اقدام به ابزارسازی می کنند، گفت: ابزارهایی که جهش تولید را هدف گرفته اند. به عنوان مثال انتشار انواع اوراق و گواهی های سرمایه گذاری و سپرده که حجم زیادی از منابع مالی را وارد تولید می کنند. در کشور آلمان در سال ۲۰۱۸ فقط ۵۲ میلیارد یورو به صورت قراردادهای فروش اقساطی و اجاره های اعتباری صرف فروش ماشین آلات و خودرو شده است. آیا این تحریک تولید نیست؟
این فعال حوزه لیزینگ یکی از مهم ترین خاصیت های موافق با جهش تولید در طراحی نظام مالی ایجاد مکانیزم توزیع منابع و سرعت در دسترسی به آنها عنوان کرد و افزود: در کشور چین تولید کنندگان دغدغه تامین مالی ندارند. یا به عنوان مثال در کشور آلمان تامین کنندگان مالی مدام به مشتریان خُرد پیام می فرستند که ما آماده ارائه تسهیلات خرید به شما هستیم.
به گفته وی، اما در ایران مصرف کنندگان خُرد با ذره بین به دنبال تامین کنندگان مالی می گردند و اکثرا ناامید می شوند. بهترین اقدام این است که اعتبارات خُرد برای خرید کالاها و دارایی های مورد نیاز خانواده ها و بنگاه ها را توسعه دهیم به حدی که قدرت خرید مردم از سقف تولید فراتر رود. یعنی افزایش تقاضا و به همین دلیل تولید کننده باید شبانه روز تلاش کند تا به آمار تقاضا پاسخ دهد.
