به‌گزارش ایبِنا به نقل از خبرگزاری تاس، روز جمعه میخائیل اولیانوف، نماینده دائم روسیه در سازمان‌های بین‌المللی مستقر در وین، در اظهار نظر درباره نتایج دور هفتم به خبرگزاری تاس گفت: ممکن است دور هشتم مذاکرات وین جهت بازگرداندن توافق هسته‌ای ایران اواخر دسامبر یا اوایل ژانویه ۲۰۲۲ آغاز شود. مطابق گفتگوها درباره تاریخ از سرگیری مذاکرات، شفافیت کامل وجود ندارد. موضوع تاریخ باز است. تا جایی که من متوجه شدم دو گزینه وجود دارد: یا از سرگیری کار از ۲۷ دسامبر، حداقل در سطح کارشناسی، در چارچوب دور هشتم، یا از ۳ ژانویه، زمانی که همه برای آن آماده هستند. هیئت روسی آماده است بدون وقفه کار کند.
روز جمعه هفتمین دور مذاکرات به منظور بازگرداندن توافق هسته ای ایران در وین به پایان رسید. طرفین تأیید کردند که کار بیشتر پیرامون اسنادی خواهد بود که در شش دور قبلی از ماه ژوئن ۲۰۲۱ تنظیم شده است و خاطرنشان شد که طرفین می‌خواهند برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) در مورد برنامه هسته ای ایران را به شکل نسخه اصلی آن احیا کنند. اولیانوف گفت که همکاری روسیه و ایالات متحده در مذاکرات وین در مورد احیای توافق هسته‌ای ایران عملی است و منافع هر دو کشور را تامین می کند.
وی گفت: من به عنوان رئیس هیئت روسی از کیفیت همکاری با رابرت مالی فرستاده ویژه آمریکا در امور ایران که رهبری هیئت آمریکایی را در این مذاکرات بر عهده دارد، کاملا راضی هستم. وی تلاش‌های دو کشور را امیدوارکننده توصیف کرد که باعث شده تا در دور هفتم مذاکرات وین به پیشرفت‌های جدی دست پیدا کنیم. اولیانوف گفت: همکاری ما عملی است. ایالات متحده و روسیه علاقه مند به احیای برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) و لغو تحریم های اعمال شده توسط ایالات متحده در دولت دونالد ترامپ هستند. این مبنایی است که می‌توانیم بر اساس آن همکاری کنیم. امیدوارم این همکاری‌ها ادامه یابد.
روز جمعه هفتمین دور مذاکرات در مورد احیای توافق هسته ای ایران در وین به پایان رسید. طرفین تأیید کردند که روی اسنادی که در شش دور قبلی تا ماه ژوئن ۲۰۲۱ تنظیم شده است، بیشتر متمرکز خواهد شد. قابل توجه است که طرفین می خواهند برجام در مورد برنامه هسته ای ایران را به شکل نسخه اصلی آن احیا کنند. مذاکره کنندگان تأیید کردند که بیشتر بر اساس اسنادی که در شش دور قبلی، تا ماه ژوئن ۲۰۲۱ شرح داده شده، کار خواهند کرد.
برجام که به توافق هسته ای ایران نیز معروف است، در سال ۲۰۱۵ بین ایران، پنج عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد (روسیه، بریتانیا، چین، آمریکا و فرانسه) و آلمان امضا شد. بر اساس این توافق، ایران متعهد شد که در ازای کنار گذاشتن تحریم‌هایی که قبلاً توسط شورای امنیت سازمان ملل، اتحادیه اروپا و ایالات متحده بر سر برنامه هسته‌ای این کشور اعمال شده بود، فعالیت‌های هسته‌ای خود را محدود کند و آنها را تحت کنترل کامل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی (IAEA) قرار دهد. آینده این توافق پس از خروج یک جانبه ایالات متحده در ماه می ۲۰۱۸ و تحریم های یک جانبه صادرات نفت واشنگتن علیه تهران زیر سوال رفت. ایران استدلال کرد که سایر شرکت‌کنندگان، در وهله اول اروپایی‌ها، برخی از تعهدات خود را در حوزه اقتصادی نادیده گرفتند، بنابراین توافق را در شکل فعلی آن بی‌معنا کردند. با این اوصاف، به تدریج شروع به کاهش تعهدات خود تحت این قرارداد کرد.
