به گزارش خبرنگار ایبِنا، در بیمه های زندگی بیمه گذار می تواند بر حسب شرط دریافت مزایای بیمه نامه های زندگی (حیات و یا فوت بیمه شده)، نحوه دریافت مزایا (یکجا و یا مستمری)، زمان دریافت مزایا و نحوه پرداخت حق بیمه، هر نوع بیمه نامه ای را که پاسخگوی نیازهایش باشد، خریداری کند.
به طور کلی، بیمه‌نامه‌های زندگی به دو شکل انفرادی و گروهی صادر شده و بیمه‌شدگان را تحت پوشش قرار می‌دهند.
بیمه عمر به شرط فوت (با پوشش فوت)؛ بیمه عمر به شرط حیات (با پوشش حیات) و بیمه عمر به شرط فوت و حیات (با پوشش توام فوت و حیات یا مختلط) از مهم ترین ریسک هایی هستند که شرکت های بیمه آن را در انواع مختلف ارائه می کنند.
رایج‌ترین بیمه‌نامه انفرادی در این رشته، «بیمه‌نامه عمر و پس‌انداز» است که علاوه بر جنبه پس‌انداز و تشکیل سرمایه، خطر فوت را تحت پوشش قرار می‌دهد. مزایای بیمه‌نامه‌های انفرادی می‌تواند به شرط فوت بیمه شده به بازماندگان او (یا ذی‌نفع بیمه‌نامه) تعلق یابد. یکی از نمونه‌های بیمه‌نامه‌های گروهی «بیمه‌نامه عمر کارکنان دولت» است که کارمندان یک سازمان دولتی را تحت پوشش قرار می‌دهد.
به جزء بیمه عمر و پس انداز، بیمه های عمر زمانی، بیمه تمام عمر، بیمه عمر تامین آینده فرزندان (مستمری وراث) و بیمه عمر مانده بدهکار از مهم ترین انواع بیمه های عمر هستند که شرکت های مختلف آن را ارائه می کنند.
براساس قانون برنامه ششم توسعه سهم بیمه های زندگی باید از حدود ۱۴ درصد کنونی به ۵۰ درصد افزایش یابد که مهم ترین پیش نیاز آن افزایش آگاهی اجتماعی و فرهنگ سازی بیمه ای است.
