به گزارش ایبِنا از ایندیپندنت، «دیوید مالپاس» با اشاره به اینکه بسیاری از کالاهای چینی به طور معمول توسط هواپیماهای مسافربری جابجا می‌شوند، اظهار داشت: زمانی که شما تعداد پروازهای مسافربری کاهش می‌دهید، باید به منظور انتقال کالاهایی که اقتصاد جهان بر پایه آن فعالیت می‌کند، زنجیره تولید و عرضه را تنظیم کنید. چین بزرگترین اقتصاد جهان است و از اینرو تاثیر اقتصادی بزرگی نیز روی جهان دارد.
چین از حیث تولید ناخالص داخلی نیز بزرگترین اقتصاد جهان محسوب شده و علاوه بر این، زمانی که پای نرخ ارز و قدرت خرید به میان می‌آید، باز هم بزرگترین اقتصاد جهان است. وی ادامه داد: بنابراین پیش‌بینی کاهش رشد اقتصادی برای دستکم نیمه نخست سال ۲۰۲۰، محتمل است که بخشی از آن به خاطر چین است و بخش دیگر آن به واسطه کُند شدن زنجیره‌های تولید.
در حالی که تمرکز اولیه اقتصاددان‌ها بر این موضوع معطوف بود که بی‌ثباتی ناشی از شیوع کرونا چگونه بر تقاضای کالا از سوی جهان تاثیر می‌گذارد، حالا توجهات بر تاثیرات اختلال در تامین کالاهای واسطه معطوف شده است.
«سایمون مک‌آدام» اقتصاددان کپیتال اکونومیکس می‌گوید: حتی صنایعی که به نظر وابستگی کمتری به تولیدکنندگان چینی دارند، تقریبا فعالیت شرکت‌های خود را به دلیل اتکای زیاد بر واردات چینی، محدود کرده‌اند.
مک آدام برای توضیح این موضوع به شرکت هیوندای موتورز کره جنوبی اشاره کرد که همین حالا نیز به دلیل تمام شدن مایحتاج مورد نیازش کارخانه‌های خود را تعطیل کرده و این در حالی است که تنها ۲۹ درصد از واردات خارجی این شرکت توسط تولید کنندگان چینی تامین می‌شود.
«جنت یِلِن» رییس اسبق بانک مرکزی آمریکا معتقد است که وسعت اقتصاد چین بدین معنا است که باید منتظر تاثیرات آن بر اقتصاد جهان هم نشست. وی در اینباره گفت: آنچه در گذشته رخ داده این است که یک بیماری واگیردار ممکن است در کوتاه مدت تاثیرات زیادی داشته باشد، اما در درازمدت به نظر تاثیرات ناچیزی خواهد داشت. فکر می‌کنم ناظران امیدوارند تا در مورد کرونا این موضوع صادق باشد اما هیچکس نمی‌داند کرونا چه مسیری را در پیش گرفته است. با این وجود، معتقدم این ویروس منبع بی‌ثباتی اقتصاد جهان بوده و دورنمای آن را در معرض خطر قرار می‌دهد.
