احسان قاضی‌زاده، فعال حوزه رمزارز در گفت‌وگو با خبرنگار ایبِنا درباره اهمیت توجه به رمزارزها و ارزهای دیجیتال می‌گوید: ما چه بخواهیم چه نخواهیم در عصر دیجیتال هستیم و قطعا پول رایج و پول حاکم بر اقتصادهای فعلی نیز باید چیزی شبیه اقتضائات عصری باشد که در آن قرار داریم.
وی با بیان اینکه گاهی ارزهای دیجیتال با رمزارزها یا رمزدارایی‌ها اشتباه گرفته می‌شود، ادامه می‌دهد: در سال ۲۰۰۹ با تولد بیت‌کوین اتفاق متفاوتی در ارزهای دیجیتال صورت گرفت.
قاضی‌زاده در تعریف ارز دیجیتال توضیح می‌دهد و می‌گوید: اینکه بدون جابجایی فیزیکی پول بتوان یک ازرشی را جابجا کرد و توکن دیجیتال صاحب یک ارزشی شود و به عنوان کالای مبادلاتی پذیرفته شود، این تعریف ارز دیجیتال است.
او اما بحث رمزارز یا رمزدارایی را از ارزهای دیجیتال‌ها مقوله‌ای جدا می‌داند و معتقد است: در مفهوم رمزدارایی‌ها و مرزارزهای جدید مفهوم بلاک‌چین و غیرتمرکزگرایی و اساس رمزنگاری شدن برای جلوگیری از تقلب خیلی بارز و مشخص است که برجسته‌ترین آن بحث تعاملات و مراودات مالی بیت‌کوین است.
این کارشناس در ادامه به برخورد دستگاه‌های رسمی کشورها با این مفهوم اشاره و اظهار می‌کند: اگر بخواهیم بدانیم که واکنش بانک‌های مرکزی به طور عام نسبت به این مفهوم چگونه است، تاکنون برای آن یک تصمیم واحد و سیاستگذاری واحد حتی در کشورهای توسعه یافته اتخاذ نشده است.
او با اشاره به اینکه در برخورد دولت‌ها با این موضوع، رویه واحدی وجود ندارد، تصریح می‌کند: در بعضی کشورها تلاش کرده‌اند آن را رگوله (قانونگذاری) کنند و یا حالت نیمه‌رگوله برقرار کنند. تعدادی از دولت‌ها آن را ممنوع کرده و در برخی دیگر از کشورها حمایت‌های بسیار وسیعی از آن انجام شده است تا جایی که الان رمزارزهای دولتی را پیاده سازی می‌کنند.
او ادامه می‌دهد: به طور مثال، کشوری مثل چین را داریم که مبادلات با بیت‌کوین را ممنوع اعلام کرده است و یوآن دیجیتال را به صورت آزمایشی در شهر شنزن پیاده‌سازی می‌کند و برنامه‌های بسیار بلندپروازانه‌ای برای این موضوع دارد.
قاضی‌زاده با تاکید بر اینکه اقتصاد امروز به طور کامل به سمت دیجیتالی شدن در حال حرکت است، خاطرنشان می‌کند: امروزه توکنایز شدن در همه جای دنیا در حال پیگیری است و حتی دارایی‌های فیزیکی مثل زمین، طلا و سهام شرکت‌ها در حال توکنایز شدن در بستر بلاک‌چین‌های مختلف است. پس این اتفاق در حال وقوع است و ایران هم در این موج باید از الان به فکر باشد و زیرساخت‌های آن را ایجاد کند و با اتخاذ سیاست‌های بلندمدت منافع مملکت را در آن لحاظ کند.
این کارشناس ارزهای دیجیتال در مورد خنثی کردن تحریم‌ها و اینکه آیا می‌توان از این ارزهای دیجیتال به طور موثر استفاده کرد، هم معتقد است: هم جواب بله است و هم خیر. اگر منظور تحریم‌های دولت بر علیه دولت است و تحریم‌های حاکمیتی مد نظر باشد در بحث ارزهای دیجیتال در گستره کلان باید ابتدا به این مرحله از توافق رسید که آیا طرف مقابل می‌پذیرد که وارد این حوزه شود و مثلا بدهی خود را در قالب رمزارز یا رمز دارایی بدهد و دوم آنکه آیا حجم بازار کریپتوکارنسی کل جهان این کشش را دارد که همچنین حجمی را بتواند بدون مشکل، به توکن تبدیل کنند؟
او با اشاره به ابهامات این طرح ادامه می‌دهد: اما اگر تجارت‌های خرد و کوچک را حساب کنیم، این ارزهای دیجیتال می‌تواند بسیار کمک‌کننده باشد و در واقع، از زمان فراگیر شدن این نوع ارزها در بازارهای بین فردی و خرد، ما با تسهیل شدن سازوکار آن مواجه هستیم.
قاضی‌زاده یادآور می‌شود: نه فقط در ایران بلکه در همه جای دنیا این اتفاق افتاده است و هرازچندگاهی مدل‌هایی از کسب وکارها و استارت‌آپ‌هایی می‌آید که خدمات ارزش افزوده بر روی داده‌های کریپتوکارنسی ارائه می‌دهند که جای تنفس جدید در فضای کسب‌وکار را ایجاد می‌کنند. به عنوان مثال، بیرون از ایران نوعی از کسب‌وکار شکل گرفته بود که مسترکارت و کارت‌های اعتباری ارائه کنند که قابلیت شارژ با بیت‌کوین داشته باشد. این اتفاق جالبی بود ولی به خاطر مسئله رگولاتوری(مقررات دولتی) یکی یکی این نوع کسب وکارها از بین رفتند.
وی در ادامه می‌گوید: اتفاقی که در دنیای دیجیتال افتاده است برای کسب‌وکارهای خرد بسیار کمک کننده بوده است. به نحوی که اگر دو طرف معامله بپذیرند هر دو با ادبیات کریپتوکارنسی با هم صحبت کنند به مرور این امر در کسب‌وکارهای متوسط و بزرگ‌مقیاس هم قابل اجرا می‌شود.
این کارشناس ارزهای دیجیتال در پاسخ به این سوال که وظیفه چه نهادی رگولاتوری و مقررات‌گذاری رمزارزها می‌تواند باشد، هم می‌گوید: به نظر می‌آید اگر نگاه ما به کریپتوکارنسی به عنوان یک نگاه پولی و ابزار پرداخت باشد که جزء بدنه مالی کشور محسوب شود، باید بانک مرکزی این امر قانونگذاری و نظارت را انجام دهد.
او اضافه می‌کند: ولی نگاه به اینکه آیا اساساً بیت‌کوین و اتریوم ارز هستند، یک نگاه جلوتری است. چراکه بسیاری از کشورها نگاه ارزی به این ماجرا ندارند و نگاه دارایی رمزنگاری شده دارند یعنی چیزی مانند طلا و نقره که درحال مبادله است و تبدیل به یورو و دلار می‌شود.
قاضی‌زاده در جمع‌بندی سخنان خود می‌گوید: در نهایت همانطور که در حوزه استخراج هم وزارت صنعت، معدن و تجارت متولی آن شده است و قانونی را ایجاد کرده است. از سوی دیگر هم، هیچ مجموعه‌ای در حوزه تبادل ارزهای دیجیتال و رمزارزها بهتر از بانک مرکزی نمی‌تواند مبادلات را رصد و نظارت کند.
