افشین کلاهی، عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی تهران در گفت و گو با خبرنگار ایبِنا، اظهار کرد: در همه اقتصادها نرخ ارز عاملی مهم است، اما موضوع مهم این است که نوسان‌های نرخ ارز به گونه‌ای نباشد که پیش‌بینی‌های تولید و فرآیند صادرات و واردات یا تجارت را تحت تاثیرات منفی خود قرار دهد.
وی با بیان اینکه در کشور ما بیشترین عامل نوسانات نرخ ارز متاثر از موضوعات سیاسی است، گفت: نقدینگی نیز از جمله موضوعاتی است که در کنار تاثیرپذیری نرخ ارز از عوامل بیرونی موجب کاهش نرخ برابری پول کشور در برابر ارزهای خارجی شده است. اگر کشور اقتصاد باثباتی داشته باشد نوسان‌های نرخ ارز نیز شدت نخواهد داشت.
کلاهی در پاسخ به این پرسش که تاثیرپذیری اقتصاد از نوسان‌های نرخ ارز می‌تواند به دلیل وابستگی زیاد به واردات مواد اولیه باشد، اظهار کرد: با این نظر موافق نیستم و اینکه مطرح شود که وابستگی به واردات از دلایل نوسان‌های نرخ ارز است، درست نیست. کشورهای زیادی هستند که مواد اولیه خود را وارد می‌کنند، اما در فرآیند تولید ارزش افزوده آن را افزایش می‌دهند.
عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی تهران خاطرنشان کرد: باید شرایطی را فراهم کرد تا بخش خصوصی بتواند به راحتی تولید ثروت کند و در آن زمان است که می‌توان وابستگی به نرخ ارز را کاهش داد. واردات می‌تواند دو برابر شود، اما در مقابل صادرات نیز دو تا سه برابر شود.
وی تاکیدکرد: طبیعی است که ما نمی‌توانیم تولیدکننده همه کالاها باشیم و لازم است برخی از کالاها نیز وارد شود و اصلا ممکن است در تولید آن مزیت نسبی نداشته باشیم. چهل سال است این سیاست را در پیش گرفته‌ایم، اما باید بدانیم مزیت ما در تولید چه کالاها و تولیداتی است و با ایجاد ارزش افزوده مناسب خلق ثروت کرد.
کلاهی در پاسخ به این پرسش که اقتصادهای موفق دنیا چگونه اثر نرخ ارز بر اقتصاد خود را کنترل می‌کنند، اظهار کرد: در این کشورها برنامه‌ریزی برای تولید و استراتژی مناسب وجود دارد و قطعا همه کالاها را نیز خود تولید نمی‌کنند. حتی در کشورهای صاحب تکنولوژی بسیاری از تولیدات آنها در کشور خودشان صورت نمی‌گیرد و تنها تحقیق، توسعه، تولید دانش و تکنولوژی در کشور آنها صورت می‌گیرد و تولیدآن کالا یا محصول را به کشورهای دیگر می‌سپارند.
عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی تهران خاطرنشان کرد: کنترل تورم راهکارهایی دارد که اگر هم دنبال شود تحت تاثیر بودجه‌های حجیم و کسری بودجه‌های پنهان و آشکار این راهکارها و ابزارها خنثی و بی‌اثر می‌شوند.
