به گزارش ایبِنا، صمد عزیزنژاد گفت: اگر بخواهیم درباره بدحسابان کلان صحبت کنیم چند دلیل برای انباشت بدهی های غیر جاری وجود دارد؛ بدحسابان یعنی مشکوک الوصول یعنی بیش از ۱۸ ماه اقساط خود را پرداخت نکردند و برخی سال‌هاست که پرداخت نکرده‌اند.
وی ادامه داد: در تسهیلات خُرد، امکان اخذ ضمانت‌هایی مانند ضامن کارمند و ضمانت اجراهای قوی وجود دارد اما در تسهیلات کلان، این امکان وجود ندارد و این موضوع موجب شد بنا به دلایلی، کسانی با سوء نیت, این تسهیلات را بگیرند در حالی که از ابتدا هم نمی خواهند پس بدهند.
عزیزنژاد گفت: از جاهای مختلف به بانک‌ها فشار می‌آورند که این شخص مثلاً کارآفرین است یا قصد تاسیس کارخانه های تولیدی دارد و بانک را مجبور می‌کنند وثیقه های کافی نگیرند.
وی افزود: یکی از دلایل وصول نشدن مطالبات غیر جاری این است که وثایق و تضمین‌ها به صورت تلفیقی گرفته می‌شود و در بیشتر موارد, چک و سفته است و این اسناد مال اشخاصی است که در آن شرکت صوری، هیچ کاره بودند.
این کارشناس اقتصادی اضافه کرد: عوامل اصلی، منابع را از کشور خارج کردند تا تحت تعقیب قرار نگیرند و بیشتر افراد بدحساب که اکنون در ترکیه، امارات و گرجستان ساکن هستند و به کشور بر نمی‌گردند، از جمله این افراد بودند که به روش های متقلبانه، تسهیلات را گرفتند و سرمایه را از کشور خارج کردند.
وی ادامه داد: بدهکاران کلان خوش حساب در داخل کشور و در حال فعالیت اقتصادی هستند و با بانک‌ها کار می کنند اما هیچ وقت پول و سرمایه را از کشور خارج نمی‌کنند.
این کارشناس اقتصادی با اشاره به این که بانک‌ها به هم اطلاعات نمی‌دهند، گفت: باید بانکداری یکپارچه و متمرکز را راه اندازی کنیم و بانک مرکزی باید استانداردهای این نوع بانکداری را به بانک ها دهد و به صورت برخط نظارت کند.
عزیزنژاد با بیان اینکه مشکل اساسی بانک‌های ما این است که ابزار و امکان نظارت بر مصرف تسهیلات را ندارند، اضافه کرد: بانک مرکزی و مجلس شورای اسلامی پیگیر اصلاح نظام بانکی هستند.
