مسعود گلشیرازی، عضو کمیسیون بازار پول و سرمایه اتاق بازرگانی ایران در گفت‌وگو با خبرنگار ایبِنا با اشاره به دیدار اخیر رئیس کل بانک مرکزی با رئیس صندوق بین المللی پول و امکان دسترسی به ۶.۷ میلیارد دلار از منابع موجود ایران در این صندوق تاکید کرد: استفاده از ظرفیت نهاد‌های پولی، بانکی و سرمایه گذاری بین المللی که ایران عضو سهامدار آنهاست، اقدامی مهم، تاثیرگذار و عقلانی محسوب می‌شود. این در حالی است که درسال‌های متمادی به هیچ عنوان به نحو درست از این ظرفیت به نفع اقتصاد و پروژه‌های زیربنایی کشورمان استفاده نشد.
وی ادامه داد: عدم ارتباط با نهاد‌های بین‌المللی به‌ویژه صندوق بین المللی پول که ایران جزو موسسان و سهامداران اصلی آن است باعث شده بود ما سهمی از ظرفیت‌های لازم این بانک که برای توسعه کشور‌ها ایجاد کرده را در اختیار نداشته باشیم. با این وضعیت همواره در بزنگاه‌های اقتصادی با فشار‌های مختلفی همراه شدیم چراکه عملا استفاده از این ظرفیت، فراموش و مغفول واقع شده بود.
این فعال اقتصادی دستاورد‌های سفر رئیس کل بانک مرکزی به واشنگتن را موجب احیا شدن همین ظرفیت فراموش شده دانست و گفت: این سفر نتایج بسیار خوب و امیدبخشی در برداشت که باید توافقات حاصله این سفر تاثیرگذار، عملیاتی و تبدیل به یک روند مستمر شود. ما نه تنها باید در حوزه ارتباط با بانک جهانی و صندوق بین المللی پول تلاش بیشتری داشته باشیم، بلکه می‌بایست ارتباط با سایر نهاد‌ها و مجامع مالی بین المللی که در آن عضو هستیم را هم تقویت کنیم.
گلشیرازی با اشاره به کارآمدی سیاست‌های تثبیت بانک مرکزی افزود: رشد اقتصادی کشور در سال گذشته عمدتا از بخش صنعت به دست آمده؛ بنابراین سیاست‌های تثبیتی دولت به روش سنتی کنترل نقدینگی و عدم پول پاشی نباید به گونه‌ای باشد که سرمایه در گردش بنگاه‌های تولیدی را با مشکل روبرو کند. سیاست‌های بانک مرکزی باید همزمان از یک سو تورم لجام گسیخته را مدیریت و از طرف دیگر سیاست حمایت از حوزه صنعت، سرمایه گذاری و تولید را اجرایی کند. ضمن اینکه باید مسیر توسعه کشور در حوزه صنعتی نیز تقویت و هموارتر شود.
عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی ایران درباره راه اندازی مرکز مبادله ارزی هم گفت: یکی از اهداف و اصل اول این مرکز، مدیریت بازار و عدم ایجاد سردرگمی برای صادرکنندگان و فعالان است که مثبت ارزیابی می‌شود و تداوم آن همواره مورد توجه متولیان امر قرار داشته باشد. در غیر اینصورت ما گرفتار یک تجربه تکراری خواهیم شد؛ در حالیکه در حوزه مدیریت ارز باید کاری کرد که هزینه بیشتری به اقتصاد کشور تحمیل نشود.
