به گزارش خبرنگار بین الملل ایبنا و به نقل از یورونیوز، افزایش هزینه زندگی برای بیش از ۹۰ درصد اروپاییها نگرانی اصلی است. دادههای رسمی دلایل این نگرانی رو به رشد را نشان میدهد. دادههای هزینه مصرف خانوار نشان میدهد که خانوارها برای رفع نیازهای روزمره خود مانند غذا، مسکن (اجاره)، پوشاک، انرژی، بهداشت و حمل و نقل چه مقدار هزینه میکنند.
مسکن، آب، برق، گاز و سایر سوختها در سال ۲۰۲۲ بیشترین سهم را در مصرف خانوار در اتحادیه اروپا داشتهاند و ۲۴.۱ درصد را تشکیل میدهند. پس از آن، غذا و نوشیدنیهای غیرالکلی با ۱۳.۶ درصد و هزینههای حمل و نقل با ۱۲.۵ درصد قرار دارند. اگرچه رتبهبندی این دستهها در ۲۰ سال گذشته ثابت مانده است، اما سهم نسبی آنها با گذشت زمان تغییر کرده است.
با مقایسه سهمها از سال ۲۰۰۲ تا ۲۰۲۲، مهمترین تغییر در مسکن رخ داده است که از ۲۱.۱ درصد به ۲۴.۱ درصد افزایش یافته است. این نشان دهنده افزایش ۳ درصدی در طول دو دهه است. این بدان معناست که اگر هزینه کل یک خانوار در سال ۲۰۰۲، ۱۰۰۰ یورو بود، آنها ۲۱۱ یورو را صرف مسکن میکردند. تا سال ۲۰۲۲، این مبلغ به ۲۴۱ یورو افزایش یافته است.
این افزایش نشاندهنده افزایش بار مالی هزینههای زندگی ضروری بر روی خانوارهای اروپایی است که احتمالاً در دو دهه گذشته به دلیل افزایش قیمت مسکن و هزینههای انرژی بوده است.
هنگام بررسی تغییر درصد، سهم هزینههای بهداشتی ۲۲ درصد افزایش یافته است، در مقایسه با افزایش ۱۴ درصدی در مسکن. با این حال، از آنجایی که سهم هزینههای مسکن به طور قابل توجهی بزرگتر است، تأثیر کلی افزایش هزینههای مسکن بسیار بیشتر است.
با شروع از کمی بالاتر از ۲۰ درصد در اوایل دهه ۲۰۰۰، سهم هزینههای خانوار برای مسکن و آب و برق به طور پیوسته افزایش یافت و در سال ۲۰۱۳ به نزدیک ۲۵ درصد رسید. این دوره شاهد بیشترین رشد بود و هزینههای فزاینده مرتبط با مسکن و آب و برق را برجسته کرد.
پس از کاهشی اندک، مجددا سهم این بخش در طول همهگیری کووید-۱۹ افزایش یافت و در سال ۲۰۲۰ به بالاترین سطح خود یعنی ۲۵.۶ درصد رسید.
افزایش کلی هزینههای مسکن و آب و برق در دو دهه گذشته نشان میدهد که این هزینهها بخش مهمی از بودجه خانوار را تشکیل میدهد که بیانگر فشارهای اقتصادی گستردهتر و تغییر در هزینههای زندگی در سراسر اتحادیه اروپا است.
ایرلند بیشترین افزایش را تجربه میکند
در برخی کشورها، این افزایش بیشتر بوده و از ۵ درصد فراتر رفته است. بین سالهای ۲۰۰۲ تا ۲۰۲۲، ایرلند با افزایش چشمگیر ۷.۱ درصدی بیشترین رشد را داشته است، پس از آن اسپانیا و ایتالیا با افزایش به ترتیب ۶.۳ و ۵.۴ درصدی قرار دارند.
در ۱۰ کشور اتحادیه اروپا، این افزایش از ۴ درصد فراتر رفته است که نشاندهنده یک روند صعودی گسترده در سراسر منطقه است.
چندین کشور اروپای شرقی به همراه سوئد و بریتانیا شاهد کاهش سهم هزینههای مسکن بودهاند. به ویژه رومانی با کاهش ۴.۱ درصدی بیشترین کاهش را تجربه کرده است، در حالی که بوسنی و هرزگوین و صربستان نیز کاهش قابل توجهی داشتهاند.
دوره کووید-۱۹
در طول همهگیری کووید، نسبت هزینههای خانوار برای مسکن در تقریباً همه کشورها افزایش یافت و به بالاترین سطح خود رسید. با این حال، در سال ۲۰۲۲ با کاهش همهگیری، این سهم شروع به کاهش کرد.
هنگام در نظر گرفتن سطوح اوج دیده شده در طول همهگیری، افزایش کلی هزینههای مسکن در دو دهه گذشته حتی بیشتر میشود.
کدام کشورهای اروپایی بیشترین هزینه را برای مسکن صرف میکنند؟
هزینه مسکن به عنوان درصدی از کل هزینههای خانوار در سراسر اروپا به طور قابل توجهی متفاوت است. در سال ۲۰۲۲، اسلواکی با اختصاص بیش از ۳۰ درصد از هزینههای خانوار به مسکن، در صدر فهرست قرار گرفت. فنلاند و دانمارک با سهمهای به ترتیب ۲۹.۶ و ۲۹.۱ درصد در رتبههای بعدی قرار گرفتند.
این ارقام نشان میدهد که کشورهای شمال و مرکز اروپا با فشارهای مالی قابل توجهی در رابطه با مسکن و آب و برق مواجه هستند که احتمالاً ناشی از هزینههای انرژی بالاتر یا بازارهای مسکن گرانتر است.
در مقابل، کشورهای جنوب و شرق اروپا مانند مونتهنگرو، ترکیه و آلبانی سهم بسیار کمتری دارند، به طوری که مونتهنگرو تنها ۱۱.۶ درصد و ترکیه و آلبانی به ترتیب ۱۲.۴ و ۱۲.۵ درصد دارند.
هزینههای مسکن ضربه سختی به خانوارهای کمدرآمد وارد میکند
گزارش اخیر OECD در مورد مسکن مقرون به صرفه نشان میدهد که هزینههای مسکن میتواند بار مالی بالایی بر خانوارها، به ویژه خانوارهای کمدرآمد، تحمیل کند. نرخ فشار هزینه مسکن در بین اقتصادهای پیشرو اروپا به طرز نگران کنندهای بالا است. در سال ۲۰۲۲، تقریباً نیمی از مستاجران خصوصی کمدرآمد در بریتانیا (۴۹ درصد) بیش از ۴۰ درصد درآمد خود را صرف اجاره کردند، پس از آن فرانسه با ۳۲ درصد و ایتالیا با ۲۸ درصد قرار دارند.