به گزارش خبرنگار بین الملل ایبِنا و به نقل از المیادین، وال استریت ژورنال از ۱۵۰۲ بزرگسال آمریکایی پرسید که آیا رویای آمریکایی "هنوز وجود دارد؟ " یک سوم از پاسخ دهندگان گفتند: "اینطور است"، این نتیجه نسبت به نظرسنجی دیگری که سال ۲۰۱۲ انجام شد و همان سوال را مطرح کرده بود که نشان میدهد که میزان خوش بینی آمریکاییها کاهش یافته است. چرا که در نظرسنجی قبلی پاسخ نیمی از پاسخ دهندگان مثبت بود.
این نظرسنجی که توسط این روزنامه و با همکاری مرکز تحقیقات اقتصادی ملی در ژوئیه گذشته انجام شد، نشان داد «شکافی آشکار بین خواستههای مردم و انتظارات آنها وجود دارد.»
نتایج برای نسلهای جوانتر که قادر به خرید خانه نیستند و نرخهای بهره بالا و بدهیهای دانشجویی بر دوش هستند، «واقعیتر» بود.
۸۹ ٪ از پاسخ دهندگان گفتند که داشتن خانه "ضروری یا مهم در چشم انداز آنها برای آینده" است، در حالی که تنها ۱۰ ٪ گفتند که "داشتن خانه آسان یا تا حدودی آسان است. "
به همین ترتیب، ۹۶ ٪ و ۹۵ ٪ از مردم امنیت مالی و یک بازنشستگی راحت را "ضروری یا مهم" توصیف کردند، اما تنها ۹ ٪ و ۸ ٪ دستیابی به آنها را "آسان یا تا حدودی آسان" ارزیابی کردند.
به همین ترتیب، ناتانیل هندرن، استاد اقتصاد در انستیتوی فناوری ماساچوست، گفت که گروههای سنی جوانتر به نظر میرسد در وضعیت مشابهی بر اساس رشد متوسط درآمد قرار دارند، اما ممکن است پس از گسترش شیوع ویروس کرونا، رشد جزئی داشته باشند، زیرا دستمزد آمریکاییهای کم درآمد از دستمزد سایر حقوق بگیران بیشتر بود.
این روزنامه خاطرنشان کرد: هزینه انرژی در برخی خانوادهها دو برابر شده و به بیش از ۲۰۰۰ دلار در ماه رسیده است و قیمت مواد غذایی، بیمه و سایر قبوض برای یک خانواده شش نفره در حال حاضر افزایش یافته است.
سرپرست خانوادهای که روزنامه با او مصاحبه کرد، دولت آمریکا را مسئول این کار دانست و گفت که "ما رویای آمریکایی را دیدیم و اکنون به کابوس آمریکایی تبدیل شده است" و آن را توجیه کرد: "گویا دولت به ما قول داده و سپس آن را پس گرفته است. "
وال استریت ژورنال تایید کرد که بر اساس تجزیه و تحلیل دادههای نظرسنجی تامین مالی مصرف کننده، که توسط اسکات وینشیپ در موسسه امریکن اینترپرایز انجام شده است، شاخص نابرابری ثروت افزایش یافته است.
این روزنامه افزود که دارایی خالص معمولی ۱۰ درصد ثروتمندترین خانوارها، در سال ۱۹۸۹، "کمی کمتر از ۱۵ برابر کل دارایی خالص کل آمریکایی ها" است، در حالی که این رقم در سال ۲۰۲۲ حدود ۲۰ برابر بود.
وینشیپ گفت که میانگین ثروت حتی پس از تعدیل تورم، بیش از دو برابر سال ۱۹۸۹ است.
در سالهای اخیر، گروهی از سازمانهای مختلف اصطلاح «رویای آمریکایی» را به عنوان یک هدف ملی مورد مطالعه قرار دادهاند. نتایج این مطالعات نشان داد که در طول دهه ۱۹۹۰ و تا آغاز هزاره، دورهای که با شکوفایی ثروت ایالات متحده مشخص میشود، تعداد فزایندهای از مردم اعتراف کردند که اعتماد خود را به "رویای آمریکایی" از دست داده اند.
این "رویا" که توسط جیمز تراسلو آدامز در سال ۱۹۳۱ بیان شد، به آمریکاییها "امید و احساس توانایی آنها برای دستیابی به زندگی بهتر، غنیتر و شادتر" میدهد.
ایده «رویا» در جمله دوم اعلامیه استقلال تثبیت شد، که بیان میکند «همه انسانها برابر آفریده شدهاند و از حقوق غیرقابل انصراف خاصی برخوردارند که شامل زندگی، آزادی و تلاش برای خوشبختی میشود».
آدامز معتقد است که "رویای آمریکایی" به ایجاد یک تجربه منسجم آمریکایی کمک کرده است، در حالی که برخی او را به خاطر انتظارات وخیم خود سرزنش میکنند.
وجود «رویا» به اکثر اقلیتهای قومی و شهروندان طبقه پایین در طول تاریخ کمک نکرد تا به برابری و نفوذ اجتماعی بیشتری دست یابند، بلکه برعکس، برخی آن را «کابوس» میدانستند.