به گزارش خبرنگار ایبنا، بازار ارز ایران همواره در اثر اتفاقات سیاسی و امنیتی دستخوش نوساناتی شده است که برخی پایدار و برخی ناپایدار بوده‌اند. این رفتار بازار در یکسال اخیر تا حدودی تغییر کرده به طوری که سهم نوسانات ناپایدار افزایش بیشتری پیدا کرده است.
به عبارت دیگر، در یک سال اخیر اتفاقاتی در داخل و خارج کشور افتاده که هر یک می‌توانست بازار ارز را زیر و رو کند، اما نرخ ارز اولا به سختی میل به افزایش پیدا می‌کرد و از طرفی اگر هم افزایش می‌یافت، بلافاصله پس از فروکش کردن التهابات، روند نزولی و بازگشت به کانال‌های قیمتی قبلی شروع می‌شد.
اما چرا فعالان بازار ارز – چه بزرگان بازار و چه تقاضا‌های خرد – با طمأنینه بیشتری رفتار می‌کنند؟ به نظر می‌رسد بازیگران ارزی در ابتدا به متغیر‌های بنیادی همچون قدرت عرضه یعنی میزان درآمد‌های ارزی نفتی و غیرنفتی و تأمین ارز مورد نیاز کشور توجه می‌کنند.
از طرفی روند متغیر‌های کلان اقتصادی از جمله نرخ رشد نقدینگی و تورم و همچنین نوع بازی بازارساز که برای مدیریت بازار پس از هر اتفاق، از کدام ابزار موجود در جعبه ابزار خود استفاده می‌کند، در تصمیم‌گیری فعالان بازار اثرگذار است.
در یکسال اخیر مجموعه این مولفه‌ها وضعیت نسبتا مطلوبی داشته‌اند و به همین علت در هر تنش، بازار بلافاصله خود را بازیابی کرده است؛ بنابراین با تکرار چرخه آرامش – تنش – آرامش، کارشناسان و فعالان بازار متوجه شده‌اند که این نوسانات ناپایدار خواهد بود و انتظارات فعالان درباره آینده بازار تا حدود زیادی منطقی شده است.
بر همین اساس، این افراد معتقدند که نوسانات ارزی ناشی از تنش‌های اخیر در غرب آسیا، دوام چندانی نخواهد داشت و با مدیریت بازارساز و عبور از روز‌های بحرانی، فروکش خواهد کرد.
