This is a modal window.
به گزارش ایبِنا، مطابق با این دستورالعمل، استصناع عقدی است که به موجب آن یکی از طرفین در مقابل مبلغی معین، متعهد به ساخت (تولید، تبدیل و تغییر) اموال منقول و غیرمنقول، مادی و غیرمادی با مشخصات مورد تقاضا و تحویل آن در دوره زمانی معین به طرف دیگر میشود.
به عبارت دیگر گویی عقد استصناع مربوط به خرید و فروش (عقد بیع) در آینده است. عقدی است که کالا در هنگام تنظیم قرارداد وجود ندارد ولی فروشنده تعهد میکند که آن را فراهم کند و در موعد مقرر تحویل دهد. به تعبیر یکی از حقوقدانان همانند نجاری که یک دست مبل میفروشد که دو ماه بعد آن را تحویل دهد. این مبلها در آینده ساخته میشوند و تاریخ تحویل آن بعد از تاریخ قرارداد خواهد بود.
این عقد در قالب عقد مستقل و یا بیع مستقل قرار گرفته و علاوه بر صحت، از لزوم نیز برخوردار است. اکثریت مراجع و فقهای شیعه بهصورت عقد مستقل و یا در قالب اجاره و بیع به صحت عقد استصناع اعتقاد دارند. بنابراین بانکها و سایر موسسات اعتباری میتوانند طرحهای خصوصی، دولتی و بخش عمومی را استفاده از عقد استصناع مستقیم و غیرمستقیم تامین مالی کرده و عهدهدار واسطهگری بین شرکتهای بزرگ و صاحبان صنایع شوند.
بانکها می توانند به منظور گسترش بخشهای تولیدی از قبیل صنعت و معدن و مسکن و کشاورزی، تسهیالت لازم را به مشتریان در قالب عقد استصناع اول اعطا کرده و سپس بر اساس عقد استصناع دوم قرارداد ساخت را به سازنده واگذار کنند.
به موجب ماده ۳ دستورالعمل اجرایی، بانکها نمی توانند در خصوص محصولات کشاورزی، مبادرت به انعقاد عقد استصناع کنند اما فرایند تبدیل محصولات کشاورزی به محصولات دیگر از شمول این ماده مستثنی است.
This is a modal window.