
غلامعلی جعفرزاده ایمن آبادی، کارشنای اقتصادی و نماینده سابق مجلس در گفتگوی اختصاصی با ایبِنا با بیان اینکه وابستگی بودجه ۱۴۰۰ باید به یک سری از مسائل بهویژه نفت باید کم شود، اظهار کرد: من در خبرها هجمههای بسیاری در مورد درآمد نفت و فروش آن خواندم که گفته شد این بودجه کاهش وابستگی به نفت نیست. اما فروش نفت الزاما به معنای وابستگی به نفت نیست و این دو مسئله به صورت جداگانه باید بررسی شود.
وی ادامه داد: ما باید فروش نفت داشته باشیم، چراکه سفرههای زیرزمینی ما متصل به سفرههای زیرزمینی کشورهای همسایه است و اگر ما نفروشیم آنها میفروشند، مثل بلایی که سر گاز آمد. بنابراین ما باید نفت را بفروشیم اما مسئله این است که منابع آن باید کجا هزینه شود؟
این تحلیلگر اقتصادی درباره هزینهکرد درآمدهای نفتی تصریح کرد: این درآمدها را باید برای زیرساختهای اساسی کشور مصرف کنیم، اگر این کار را انجام دهیم، قطعاً صرفهجوییهای بسیاری داشتهایم.
این نماینده سابق مجلس یادآور شد: از طرف دیگر، باید برنامههایی در مورد صادرات غیر نفتی داشته باشیم که این مورد هم وابسته به کاهش تنشها و خروج از مسائل تحریمی که مورد تاکید مقام معظم رهبری بوده است و باید در اولویت اول کار دولت قرار گیرد.
وی افزود: باید بتوانیم با کشورهای همسایه ارتباط برقرار کنیم و صنایع دستی، گردشگری و تولیدات غیرنفتی و صادرات غیر نفتی ما امکان عرضه پیدا کنند و ما درآمدی خارج از درآمد نفت برای انجام هزینههای جاری ایجاد کنیم.
جعفرزاده ایمن آبادی درآمدهای نفتی را سرمایههای بین نسلی خواند و خاطرنشان کرد: چون این منابع به نسلهای آینده اختصاص دارد باید آن را به پروژههای زیر بنایی اختصاص دهیم که برای نسلهای بعدی ماندگار شود که وقتی آنها از ما به عنوان پدرانشان سوال میکنند با این سرمایههای نفتی که فروخته شد چه کردید؟ ما در پاسخ به سدها، خطوط ریلی، بزرگراهها و فرودگاههای دارای هواپیماهای غول پیکر اشاره کنیم که ایجاد شدهاند.