به گزارش خبرنگار بین الملل ایبنا به نقل از بلومبرگ، در پاسخ به آژانس رهگیری محموله کپلر، در حال حاضر حدود ۹۳ میلیون بشکه نفت خام و میعانات گازی ایران در کشتیهای خلیج فارس، سنگاپور و نزدیکی چین ذخیره میشود، در حالی که مقدارآن ذخایر را ۶۰ تا ۷۰ میلیون بشکه هم تخمین میزنند و حجم کمتری هم در مخازن خشکی وجود دارد. به گفته یک استراتژیست ارشد: ایران محمولههای قابل توجهی داراست که ممکن است خیلی سریع وارد بازار شود. با این وجود، ممکن است تکمیل بیمه و نقاط تحویل، کمی زمان ببرد.
بازگشت ایران به بازار جهانی نفت خام، با لغو احتمالی تحریمهای آمریکا، در جایگاه دوم اهمیت برای بازرگانان نفت قرار دارد. در مرحله اول، خریداران در حال شمارش معکوس برای محدودیتهای شدیدتر اتحادیه اروپا بر جریان نفت روسیه از ماه دسامبر به عنوان بخشی از عقبنشینی این اتحادیه در بحران اوکراین هستند. همچنین، حجم بالای فروش ذخایر استراتژیک نفت دولت بایدن، در ماه اکتبر به پایان خواهد رسید.
بازگشت احتمالی بشکههای ایران به بازارهای جهانی نفت، بر هزینههای معاملات آتی هفتههای جاری تأثیر گذاشته و شاخصهای انقباض جاهای دیگر را خنثی نموده است. هدف اصلی دیپلماتها احیای توافق چند ملیتی است که برنامه هستهای ایران را در تجارت و جریان نفت با تحریمهای مرتبط محدود میکرد. این توافق منحصر به فرد پس از آن که دونالد ترامپ، رئیس جمهور وقت آمریکا از آن خارج شد، از بین رفت. ایالات متحده پاسخ خود را به جدیدترین پیشنهاد ارسال کرده و این فرض را تقویت کرد که توافق میتواند به سرعت انجام شود، اگرچه تهران یکشنبه اشاره کرد که این مبادلات از هم اکنون تا سپتامبر ادامه خواهد داشت.
ذخایر نفت خام ایران در مقایسه با ذخایر معمول روزانه جهان در امسال حدود ۱۰۰ میلیون بشکه در روز عرضه داشت. در ایالات متحده، رئیس جمهور جو بایدن در بازه زمانی شش ماهه، حدود ۱۸۰ میلیون بشکه نفت از ذخایر آزاد کرده است. از زمانی که ترامپ، رئیسجمهور سابق آمریکا، معافیتهای واردات نفت ایران را به دنبال تحریمها متوقف کرد، محمولههای روزانه ایران در حدود یک میلیون بشکه باقی مانده است. با عقب نشینی کشورهای مختلف، چین جزو مصرف کنندگان اصلی باقی مانده است.
ایران در درازمدت به دنبال انعقاد هر گونه معامله و تخلیه ذخایر، به دنبال احیای تولید و افزایش فروش ناخالص خارج از کشور است. گروه گلدمن ساکس، حتی در صورت دستیابی به توافق به پیشرفت نزدیک تردید داشته و گفت، این جریان تا سال ۲۰۲۳ شروع نمیشود. دریسکول خاطرنشان کرد: علاوه بر اینکه ایران میتواند جای خالی روسیه را در اروپا، بهویژه در اسپانیا، ایتالیا، یونان و حتی ترکیه، پر کند، تلاش میکند تا سهم خود را در بازار ارزشمند آسیا پس بگیرد.
کپلر تأیید کرد که در سالهای ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸، اروپا به ترتیب ۷۴۸ هزار بشکه و ۵۲۸ هزار بشکه در روز نفت ایران مصرف کرده، در حالی که آسیا ۱.۲ میلیون بشکه و نزدیک به یک میلیون بشکه در روز مصرف کرده است. دریسکول خاطرنشان کرد: ایران قادر است ابتدا به اروپا کمک کند تا حفره ناشی از تحریمهای حمله به روسیه را پر کند. با این حال، در بلندمدت، آنها به دنبال این هستند که بشکههای خود را برای مجموعه پیشنهادات بلندمدت در آسیا قرار دهند.
اونوقته که روسیه دست بلند در خاتمه جنگ و پیروزی داره و اروپا به زانو در میادش.
اگر روسیه خواستار ذخایر ایران باشه اونوقته که تحریمها برداشته و ذخایر ایران بدون هزینه و با قیمت بالا به اروپا صادر میشه.
روسیه هم خیالش از منابع مالی اروپا که صرف کمک به اوکراین میشه راحت و حساب اروپا به حساب ایران واریز میشه.
باید 2ماه صبر کرد تا به این مقصود برسیم.
با همراهی روسیه میشه اروپا و آمریکا رو بزانو دراورد و گرانی را به آنها منتقل کرد.