علی حیدری، کارشناس اقتصادی، در گفتگو با خبرنگار ایبِنا گفت: پیشبینی اینکه یک صنعت در ۲۰ سال یا بیشتر چگونه خواهد بود، چالش برانگیزاست. همیشه عوامل پیشبینینشدهای وجود دارند که هر پیشبینی را مخدوش میکند. به همین دلیل پیشبینیهای بلندمدت معمولاً مبهم هستند. حتی اگر در مورد نفت و گاز باشد.
این کارشناس اقتصادی بیان داشت: وقتی صحبت از نفت و گاز میشود، ما دو رویکرد پیشبینی بلندمدت داریم این دو رویکرد با یکدیگر در تضاد هستند. طبق رویکرد اول استدلال میکنیم که برقی شدن حمل و نقل و دگرگونی تولید برق، در نهایت منجر به نابودی نفت و گاز به عنوان کالاهای زیربنای اقتصاد جهانی میشود.
این تحلیل گر بازارهای مالی بیان داشت: رویکرد دوم؛ سوختهای فسیلی همیشه کاربردی هستند و تاکنون سرعت جایگزینی انرژی نو بجای سوخت فسیلی پاسخگوی تقاضای جهانی نبوده است به همین دلیل، نفت و گاز هنوز چندین دهه متقاضی دارد.
حیدری گفت: حمل و نقل در چند سال گذشته بسیار سریع برقی شدهاست، به عنوان مثال در بخش خودروهای سواری، مناطقی مانند بریتانیا، اتحادیه اروپا و کالیفرنیا را به خود اختصاص میدهد. با این حال، تأثیری برای تقاضای نفت نداشته است.
وی افزود: علیرغم کاهش موقتی تقاضا مانند آنچه در سال ۲۰۲۰ در طول قرنطینههای کرونا شاهد بودیم، در واقع تقاضای نفت برای چندین دهه در حال افزایش بوده است.
این کارشناس اقتصادی تصریح کرد: طبق گزارش آژانس بین المللی انرژی، امسال علیرغم فروشهای خودروهای الکتریکی و افزایش ظرفیت تولید برق، تقاضای جهانی نفت به بالاترین حد خود یعنی تقریبا ۱۰۲ میلیون بشکه در روز خواهد رسید.
این تحلیل گر بازارهای مالی بیان داشت: هرچند در حیطه بینالمللی بلومبرگ در آخرین اظهارنظرش مرتباً آینده روشنی را برای خودروهای الکتریکی پیشبینی کرده و دادههایی را برای پشتیبانی از آن ارائه میکند. سایر نهادهای پیشبینی نیز که گذار از سوختهای فسیلی را تنها آینده بشریت میدانند، همین کار را میکنند.
وی افزود: از سوی دیگر مجریان صنعت نفت و گاز دیدگاه دیگری دارند. در این میان گروه اوپک تمایل دارد به جای تمرکز بر اخبار و پیشبینی انرژی پاک، بر تقاضای انرژی در جهان تمرکز کنند. استدلال آنها را میتوان به سادگی به این صورت خلاصه کرد «اکثر مردم همیشه به انرژی نیاز داشته و دریافت این انرژی اولویت اول آنهاست. پس نفت و گاز فعلا پیشرو بازار انرژی جهانی است».
وی افزود: در بازار پیشبینی، شرکتهای بزرگ هم اظهار نظرهایی دارند، به عنوان مثال، اکسون در چشم انداز بلندمدت اخیر انرژی خود گفت که انتظار دارد تقاضای جهانی انرژی از هم اکنون تا سال ۲۰۵۰ میانگین ۱۵ درصد افزایش یابد. اکسون با اشاره به اینکه کشورهای توسعه یافته تقاضای مصرف انرژی خود را در چند دهه آینده بهبود خواهند بخشید، ادامه داد که "کشورهای در حال توسعه ۸۰ درصد جمعیت جهان را تشکیل میدهند و با پیروی از استانداردهای زندگی بهتر، انرژی بیشتری مصرف خواهند کرد. "
حیدری گفت: کشورهای در حال توسعه ممکن است در حال ایجاد برخی ظرفیتهای بادی و خورشیدی باشند، اما کماکان بیشتر مصرف آنها سوختهای فسیلی است. چین، با ظرفیت عظیم خود، در حال ساخت نیروگاههای زغال سنگ است، در حالی که اروپا و ایالات متحده نیروگاههای خود را تعطیل میکنند.
این کارشناس اقتصادی بیان داشت: با وجود تمام تریلیونها دلارسرمایهگذاری در ظرفیت انرژیهای تجدیدپذیر، یک تریلیون دلار فقط در سال ۲۰۲۲ سهم نفت و گاز در ترکیب انرژی جهانی بود.
وی افزود: در همین حال، افرادی مانند مدیر اجرایی آرامکو هشدار میدهد که سرمایهگذاری کافی در عرضه نفت و گاز انجام نشده است. به عبارت دیگر، ممکن است قبل از اینکه شاهدکاهش تقاضا باشیم عرضه نفت و گاز به پایان برسد.
علی حیدری در پایان تاکید کرد: آنچه به صنعت نفت و گاز در آینده رونق میدهد همین قیمت پایین آنهاست. شاید روزی "باد و خورشید" جایگزین شوند و یا اینکه انرژی معدنی یا ترکیب شیمیایی حتی چیزی غیرملموس خاص جایگزین این صنعت نفت و گاز شود.