به گزارش ایبِنا؛ همه چیز از سال ۲۰۰۸ و انتشار مقاله‌ای که نوعی پول دیجیتال به نام بیت کوین در آن معرفی شده بود آغاز شد. هویت ناشناسی به نام ساتوشی ناکاموتو آغازگر انقلابی بود که سال‌ها بعد به تیتر اول رسانه‌ها تبدیل شد و اقتصاددانان را به بحث‌های نظری گسترده درباره آن وادار کرد. بیت کوین اولین ارز دیجیتالی بود که در دنیای پسا اینترنت آغازگر جریان غیرمتمرکزسازی شد.
بیت کوین (bitcoin) می‌تواند نوعی پول باشد که با آن خرید کرده یا سفارش آنلاین انجام می‌دهید، به‌عنوان یک نوع سرمایه‌گذاری مطرح شود که ارزش اندوخته‌های شما را در بلندمدت حفظ می‌کند یا بستری برای برنامه‌های غیرمتمرکز در آینده باشد که در جنبه‌های غیرمالی از زندگی شما وارد می‌شود.
دو ویژگی اصلی بیت کوین یعنی غیرمتمرکز بودن و در امان ماندن از چاپ واحدهای پولی بیشتر، دستاورد مهمی در برابر پول‌های امروزی به حساب می‌آید که مسیر را برای شکل جدیدی از نظام اقتصادی در آینده باز می‌کند.
بیت کوین بر خلاف پول‌های امروزی که عرضه و توزیع آن‌ها در اختیار دولت‌هاست، در کنترل هیچ فرد، گروه و یا سازمان خاصی نیست. افرادی که وارد شبکه این ارز دیجیتال می‌شوند، باید قوانین مربوط به شبکه را بپذیرند. این قوانین به صورت کدهای برنامه‌نویسی است که در اینترنت توسط همه قابل مشاهده است.
به طور خلاصه هدف پیدایش بیت کوین انتقال و یا ذخیره امن پول است. از همین جهت آن را می‌توان یک سیستم پرداخت و بانکداری دیجیتال امن دانست. بیت کوین در واقع کنترل واقعی پول را به دست خود افراد برگردانده و با کلمه عبور ویژه‌ای که کلید خصوصی نام دارد، تنها مالکین این کلیدها قادر به خرج کردن و انتقال بیت کوین‌ها خواهند بود.
