حسین محمودی اصل؛ کارشناس و تحلیلگر اقتصادی در گفتگو با خبرنگار ایبِنا درباره عوامل تاثیرگذار بر رشد تولید و مهار تورم و توجه به تحقق دو موضوع مهم مهار تورم و رشد تولید در راستای ایجاد رونق و شکوفایی اقتصاد ایران گفت: مساله مهمی که در شعار سال ۱۴۰۲ بدان توجه شده این است که نمی‌توان رشد تولید یا مهار تورم را جدای از هم دانست، بنابراین این دو موضوع مهم و تاثیرگذار در رفاه مردم و عبور از تلخ کامی‌های معیشتی در یک شعار گنجانده شده به این دلیل که مهار تورم و رشد تولید دو جزء جدانشدنی و لازم و ملزوم هم به شمار می‌روند.
وی در این باره بیان داشت: تورم بالا عامل مهمی در از دست رفتن و کاهش تولید است به این دلیل که معمولا تورم تولید از تورم معمولی بالاتر است و هم اینکه در تعریف تورم، ناترازی بین افزایش نقدینگی و افزایش تولید منجر به تورم می‌شود که متاسفانه در بحث رصد و چرایی افزایش نرخ تورم، مسئولان تاکنون این موضوع مهم را مورد واکاوی قرار نداده‌اند، بنابراین ضمن مدیریت نقدینگی در راستای کاهش نرخ تورم، افزایش تولید متناسب با افزایش نقدینگی مولفه بسیار مهمی در مهار تورم به شمار می‌رود.
محمودی اصل گفت: برای مهار تورم و رشد تولید، باید منابع مالی به سمت تولید هدایت شوند. به عنوان مثال نرخ سود بانکی در سال ۱۴۰۱ حدود ۵ درصد افزایش یافت و ۵ درصد نرخ تسهیلات رشد کرد. افزایش نرخ سود بانکی یعنی روزانه به جای ۵ هزار میلیارد ۷ هزار میلیارد نقدینگی بابت سپرده‌ها ایجاد می‌شود، بنابراین نقدینگی ایجاد شده باید به سمت تولید هدایت شود تا معادل یا بیشتر این رقم شاهد تولید کالا باشیم، کالا‌هایی که هم نیاز مصرفی را تامین می‌کند و هم موجب افزایش کالای در دسترس می‌شود و با افزایش صادرات منابع ارزی مورد نیاز کشور را تامین می‌کند.
کارشناس و تحلیلگر اقتصادی خاطر نشان کرد: راهکار هدایت سرمایه‌ها به سمت تولید، افزایش حاشیه سود و توجیه اقتصادی تولید است، چرا که پاشنه آشیل اقتصاد ایران، عدم افزایش حاشیه سود تولید نسبت به حاشیه تولید سوداگری است که در نبود قانون مالیات بر عایدی سرمایه، تولید را زمین‌گیر کرده است.
محمودی اصل معتقد است: زمانی که حاشیه سود دلالی به صورت تصاعدی بالا می‌رود و ریسک سرمایه گذاری در تولید افزایش می‌یابد، انگیزه‌ای برای سرمایه‌گذاری در تولید باقی نمی‌ماند و منابع موجود تولید هم به سمت بازار‌های دلالی هدایت می‌شوند.
کارشناس و تحلیلگر اقتصادی در خصوص عدم تحقق شعار‌های مرتبط با تولید و ضعف عملکرد دولت در این موضوع گفت: جای تاسف دارد دولت‌ها در چند سال گذشته که شعار سال عمدتا بر محور رشد و جهش تولید بوده در این خصوص کاری صورت نداده‌اند بنحوی که می‌توان گفت متاسفانه حتی آماری از حاشیه سود تولید در صنعت نداریم در حالی که دولت باید به تفکیک حاشیه سود تولید صنعتی و غیر صنعتی را ارائه کند تا از آن به عنوان معیار عملکرد مسئولین استفاده شود، اما در این خصوص آماری ارائه نمی‌شود.
وی در این باره توضیح داد: آمار‌های موجود ناظر بر فعالیت شرکت‌های شفاف در بازار سرمایه است. آمار‌های حاشیه سود تولید موید این وضعیت تلخ است که حاشیه سود بخش تولید در سال ۹۹ نزدیک به ۳۴ درصد بوده، اما در مهر ماه ۱۴۰۱ به حدود ۱۷ درصد رسیده و اینک نیز رقم‌ها نزولی‌تر شده، بنابراین نمی‌توان انتظار داشت با سود‌های اینچنینی منابع به سمت تولید حرکت کنند.
حسین محمودی اصل در این باره افزود: اگر از طریق ارزش جایگزینی حساب کنیم؛ اوضاع بسیار تعجب برانگیز است چرا که براساس ارزش جایگزینی ممکن است حاشیه سود تولید ۵ درصد شود، یعنی در حالت کلی توجیهی برای تولید وجود ندارد؛ بنابراین می‌توان پیش بینی کرد رفته رفته تولید ضعیف‌تر و به وضعیت بحرانی و نابودی برسد، اگر اصلاحات اساسی و لازم برای افزایش حاشیه سود تولید صورت داده نشود.
