محمدرضا فرزین در سال ۱۳۴۴ در نوش آباد کاشان متولد شد. وی مدرک دیپلم خود را سال ۱۳۶۲در رشته ریاضی-فیزیک در دبیرستان امام خمینی کاشان دریافت کرد و برای ادامه تحصیل وارد دانشگاه شهید بهشتی تهران شد و موفق به اخذ مدرک کارشناسی اقتصاد نظری سال ۱۳۶۸، از این دانشگاه شد.
وی دوره کارشناسی ارشد را در سال ۱۳۷۲ در رشته اقتصاد سنجی در دانشگاه تهران به اتمام رسانید و مدرک دکتری اقتصاد خود را نیز سال ۱۳۷۹ در گرایش بخش عمومی و تجارت بینالملل از دانشگاه علامه طباطبایی دریافت کرد.
فرزین در سوابق اجرایی خود تصدی مناصب مهمی از جمله مدیریت کل برنامه ریزی و توسعه وزارت بازرگانی، عضویت شورای عالی سیاستگذاری و برنامه ریزی وزارت بازرگانی، مدیرعاملی بانک کارآفرین و بانک ملی ایران و عضویت هیئت مدیره در بانک کارآفرین، بانک ملی ایران و بانک کشاورزی، معاونت وزارت امور اقتصادی و دارایی، عضویت در شورای پول و اعتبار و ریاست هیئت عامل صندوق توسعه ملی را بر عهده داشته است.
وی سوابق آموزشی درخشانی نیز دارد که از جمله آنها میتوان به عضویت در هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی و تدریس دروس مختلفی مثل اقتصاد کلان و خرد، مالیه بینالملل، اقتصاد بینالملل، بانکداری بینالملل و سایر دروس در دانشگاههای مختلف تهران اشاره کرد.
فرزین کتب متعددی نیز تالیف و ترجمه کرده است که از میان آنها میتوان به ترجمه کتاب «جهانی شدن و گذارهای اقتصادی» تالیف کیت گریفین و «بهای نابرابری» تالیف جوزف ای. استیگلیتز و همچنین تالیف کتابهای «هدفمندسازی یارانهها؛ از نظریه تا عمل»، «آسیبشناسی شبکه توزیع کشور»، «اقتصاد گردشگری» و «روشهای سنجش در اقتصاد گردشگری» اشاره کرد. او همچنین مقالات و طرحهای تحقیقاتی متعددی نیز در زمینههای مختلف اقتصادی انجام داده است.
محمدرضا فرزین در هشتم دی ماه ۱۴۰۱ از سوی هیئت وزیران دولت سیزدهم رای اعتماد گرفت و توسط سید ابراهیم رئیسی به عنوان رئیس کل بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران منصوب شد.